12 Ιαν 2018

12 Ιανουαρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος Τατιανής 




Σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη της μάρτυρος Τατιανής. Η αγία Τατιανή πατρίδα της είχε τη Ρώμη και ήταν κόρη λαμπρής οικογένειας, τόσο που ο πατέρας της τρεις φορές έγινε ύπατος. Ζούσε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αλεξάνδρου Σεβήρου, 208- 235, και ήταν διακόνισσα της εκκλησίας της Ρώμης. Την πρώτη εκείνη εποχή, υπήρχε στην εκκλησία ο θεσμός των διακονισσών, οι οποίες είχαν ορισμένες ειδικές υπηρεσίες, όχι τόσο στο λειτουργικό, όσο στο ποιμαντικό έργο της εκκλησίας. Ας το ξέρουμε αυτό τώρα, που κάποιοι συζητούν τάχα γιατί οι γυναίκες να μη γίνονται ιερείς. Η εκκλησία έχει μια τάξη και μια παράδοση, την οποία ποτέ δεν υπερβαίνει.
Στο διωγμό, που ξεσήκωσε ο αυτοκράτορας Σεβήρος κατά των χριστιανών, συνελήφθη και η Τατιανή. Το έργο της στην εκκλησία την έκανε γνωστή και δεν ήταν δύσκολο να την σημαδέψουν και να την κατηγορήσουν. Τόσο περισσότερο, που κοινωνικά ανήκε στην ανώτατη τάξη, πράγμα που δεν της το συγχωρούσαν εύκολα να είναι χριστιανή. Οι χριστιανοί ήσαν οι αίτιοι και οι υπεύθυνοι για όλα τα κακά, που μπορούσανε να συμβαίνουν στο ρωμαϊκό κράτος. Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση το πράγμα, γιατί και τώρα το ίδιο συμβαίνει. Σε πολλά μέρη που διώκεται η εκκλησία, όπως στην Αλβανία, κάθε χριστιανός θεωρείται και είναι φανερός εχθρός του κράτους.
Συνελήφθη λοιπόν η αγία Τατιανή και οδηγήθηκε στον ίδιο τον αυτοκράτορα˙ αυτό απαιτούσε η επίσημη καταγωγή της και σαν κόρη ύπατου που ήταν. Και η διαδικασία ήταν γνωστή! Θα την προκαλούσανε να θυσιάσει στα είδωλα, κι αυτό ήταν όλο. Αν δεχότανε να προσφέρει θυσία στους ψεύτικους θεούς, αυτό θα ήταν άρνηση του Χριστού. Αν όχι, τότε ακολουθούσε μια σειρά από βασανιστήρια, όπου στο τέλος ο μάρτυρας του Χριστού, εξαντλημένος σωματικά, άφηνε την ψυχή του στα χέρια του Θεού. Σστους πρώτους αιώνες της ζωής της Εκκλησίας, αλλά και μέχρι σήμερα, αφού η πίστη πάντα διώκεται, είναι αναρίθμητοι οι μάρτυρες, που προτίμησαν κι έδωκαν τη ζωή τους παρά να αρνηθούν την πίστη τους.
Ο αυτοκράτορας, για πιο επίσημα, οδήγησε την Τατιανή στο ναό, για να προσφέρει θυσία στα είδωλα. Η αγία μπήκε στο ναό κι άρχισε να προσεύχεται στο Χριστό να την ενισχύσει στην κρίσιμη αυτή ώρα. Εκεί που προσευχότανε, τα αγάλματα σαν και να τα έσπρωξε κάποια δύναμη, έπεσαν κι έγιναν κομμάτια. Αυτό ήταν σημείο, αρκετό για να φέρει τους διώκτες στα συγκαλά τους, μα εκείνοι, τυφλωμένοι από το μίσος εναντίων των χριστιανών, εξαγριώθηκαν. Έδειραν αλύπητα την αγία, μια νέα κι αδύνατη γυναίκα, την κρέμασαν και της καταξέσκισαν το σώμα, της ξύρισαν το κεφάλι και με κάθε τρόπο την καταξευτέλισαν και τη βασάνισαν.
Σ’ αυτές τις δύσκολες και τραγικές στιγμές, οι μάρτυρες της πίστης, ένα όπλο έχουν˙ την υπομονή. Ο Ιησούς Χριστός στο Ευαγγέλιο, όταν προετοιμάζει τους αποστόλους και όλους τους πιστούς για το μαρτύριο, πάντα τελειώνει τα λόγια του με αυτές τις φράσεις: «Ο υπομείνας εις τέλος σωθήσεται» ή «Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών». Άλλο όπλο δεν υπάρχει˙ ούτε απειλές, για την οργή του Θεού που περιμένει τους διώκτες, ούτε άκαιροι ηρωϊσμοί ούτε επίδειξη δύναμης, αλλά υπομονετική σιωπή. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός τον σταύρωναν και σιωπούσε. Κι αυτή είναι η διαφορά, για την οποία είπαμε και άλλοτε, ότι άλλο ήρωας και άλλο μάρτυρας. Οι μάρτυρες της πίστεως δεν είναι ήρωες, είναι όργανα του Θεού.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα λόγια, που ψάλλει η εκκλησία στην εορτή της Πεντηκοστής, ότι δηλαδή το Άγιο Πνεύμα είναι, «δι’ ού Προφήται άπαντες και Θεού Απόστολοι μετά Μαρτύρων εστέφθησαν». Πάει να πη πως δεν είναι ανθρώπινη δύναμη, που σηκώνει το μαρτύριο της πίστης, γιατί αυτό είναι διαφορετικό από κάθε άλλον ανθρώπινο ηρωισμό. Το χριστιανικό μαρτύριο δεν οφείλεται στη βουλή και τη θέληση του ανθρώπου να γίνει άγιος. Ο μαρτυρικός θάνατος για την πίστη είναι βουλή και κλήση του Θεού κι ο αληθινός μάρτυρας είναι όργανο του Θεού. Έτσι μπόρεσαν οι άγιοι Μάρτυρες, σαν την αγία Τατιανή, μεσ’ από μια ατέλειωτη σειρά βασανιστηρίων, να φτάσουν στον αποκεφαλισμό και να λάβουν από τα χέρια του Θεού το στεφάνι της νίκης. Αμήν.
Από το βιβλίο:
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ Λ. ΨΑΡΙΑΝΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΜΨΥΧΟΙ
(Εξαπλά β’)
ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ
***
Απολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ισχύϊ της πίστεως, κραταιωθείσα σεμνή, νομίμως ενήθλησας, υπέρ Χριστού του Θεού, Τατιανή ένδοξε• πάσας γαρ τας ιδέας, των δεινών ενεγκούσα, ήσχυνας τον Βελίαρ, τη ατρέπτω σου στάσει• εξ ου της κακοτροπίας πάντας απάλλαξον.
Κοντάκιον. Ήχος β’. Τα άνω ζητών.
Παρθένος σεμνή, και Μάρτυς απερίτρεπτος, εδείχθης σαφώς, Τατιανή θεόνυμφε• Χριστόν γαρ ποθήσασα, δι’ αγώνων τούτον εδόξασας• ον δυσώπει ρύσαι ημάς, παθών αδοξίας, και παντοίων δεινών.
Μεγαλυνάριον.
Ιερών αιμάτων σου ταις βαφαίς, βάψασα χιτώνα, αφθαρσίας πορφυραυγή, ω και στολισθείσα, Τατιανή θεόφρον, προς φως αθανασίας, χαίρουσα έδραμες.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΠΕΡΣΗΣ  Ένας πρώην μάγος κείρεται μοναχός και αναδεικνύεται ένθερμος ομολογητής και ένδοξος μάρτυς Χριστού ...