28 Απρ 2012

Ἱκεσία στόν Κύριο

Ἱκεσία στόν Κύριο 
 

 Κύριε τῶν δυνάμεων, μεθ’ ἡμῶν γενοῦ. Ἄλλον γὰρ ἐκτός σου βοηθὸν ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν,
 Κύριε τῶν δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς!

 Πανάγαθε Θεέ καί Πατέρα μας, σέ δοξάζουμε καί σέ ὑμνοῦμε, σέ εὐλογοῦμε καί σέ εὐχαριστοῦμε γιά τήν πολλή φιλανθρωπία καί τό ἄπειρο ἔλεός σου, χάρις στό ὁποῖο ἀπολαμβάνουμε τό πλῆθος τῶν εὐλογιῶν σου στήν ζωή μας, παρά τήν τόση ἀναξιότητα καί ἁμαρτωλότητά μας.
  Ἰδιαίτερα σέ εὐχαριστοῦμε, διότι σέ μᾶς χάρισες μία πατρίδα τόσο γενναιόδωρα εὐλογημένη ἀπό τό ἅγιο χέρι σου. Σύ, Κύριε, εὐεργέτησες τήν Ἑλλάδα μας μέ πολλά ἀγαθά, πνευματικά καί ὑλικά. Τήν πλούτισες μέ τόσους ἁγίους, πατέρες, μάρτυρες καί νεομάρτυρες. Ἐκτός ἀπό τήν φυσική ὀμορφιά πού ἔδωσες στούς τόπους της, προίκισες τήν γῆ καί τό ὑπέδαφος καί τίς θάλασσές της μέ πλουτοπαραγωγικές πηγές, ὥστε νά εἶναι μία πλούσια χώρα. Σύ τήν κατέστησες φάρο ὁδηγητικό καί φωτισμένο δάσκαλο τῆς οἰκουμένης μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη, μέ τήν ἔνδοξη ἱστορία καί τόν λαμπρό πολιτισμό, πού μέ τήν δική σου εὔνοια ἀνέπτυξε.
  Ἐμεῖς ὅμως, Κύριε, ἔναντι ὅλων αὐτῶν τῶν ἀναρίθμητων εὐεργεσιῶν σου φανήκαμε ἀχάριστοι, ἄρχοντες καί λαός. Ἀλλοτριωθήκαμε καί ἀποξενωθήκαμε ἀπό Ἐσένα τόν εὐεργέτη μας· σέ ἀπομακρύναμε καί σέ ἐξορίσαμε ἀπό τήν ζωή μας· καταπατήσαμε τό Εὐαγγέλιό σου καί θεσπίσαμε νόμους ἀντιευαγγελικούς. Μιμηθήκαμε τήν συμπεριφορά ἐκείνων τῶν ἀγνωμόνων Ἑβραίων, πού προτίμησαν τόν Βαραββᾶ καί καταψήφισαν Ἐσένα, τόν ἀναμάρτητο Ἰησοῦ. Δολοφονήσαμε ἕναν ἄξιο καί ἅγιο κυβερνήτη στήν πόρτα τῆς ἐκκλησιᾶς, τήν ὥρα πού ἐκεῖνος πήγαινε νά λειτουργηθεῖ μέ τήν Σύνοψη στό χέρι, ἕνα πρωϊνό Κυριακῆς. Καί ἐξακολουθοῦμε, μέ τήν ἴδια ἀπερισκεψία καί κακουργία, νά ἐξοντώνουμε ἀνθρώπους ἄρτιους καί ἱκανούς νά ἐργασθοῦν γιά τό καλό τῆς πατρίδος, ἐνῶ ἐπιζητοῦμε καί προβάλλουμε ἄρχοντες «συνεταίρους κλεπτῶν καὶ κακούργων», ὅπως θά ἔλεγε ὁ προφήτης Ἠσαΐας. Ἐμεῖς τούς ἐκλέξαμε ἐκείνους πού μᾶς ὁδήγησαν στά σημερινά ἀδιέξοδα. Ἐμεῖς, σαγηνευμένοι ἀπό τόν εὔκολο πλουτισμό, τούς ἀνεχθήκαμε νά ἐξανεμίζουν ὄχι μόνο τό δημόσιο χρῆμα ἀλλά καί τίς περιουσίες τόσων πολιτῶν, πλουσίων καί φτωχῶν, πού παρασύρθηκαν στήν παγίδα τοῦ χρηματιστηρίου, μέ ἀποτέλεσμα νά χάσουν ὄχι μόνο τίς οἰκονομίες τους ἀλλά πολλοί καί τήν κοινωνική ὑπόληψη καί τήν οἰκογενειακή εἰρήνη καί τήν ὑγεία καί τήν ἴδια τήν ζωή τους· πόσα δράματα δέν εἴδαμε, πόσα θύματα δέν θρηνήσαμε!
 Μετά ἀπό ὅλα αὐτά οἱ δοσίλογοι ἄρχοντές μας, πού ἄδειασαν τά ταμεῖα τοῦ κράτους καί τά ξαναγέμισαν μέ δανεικά, τά ὁποῖα ἐπίσης κατασπατάλησαν, μᾶς ὁδήγησαν στήν οἰκονομική κρίση, μᾶς ἐξευτέλισαν διεθνῶς καί μᾶς ὑποδούλωσαν οἰκονομικῶς στούς τραπεζῖτες καί τούς τοκογλύφους. Καί φθάνουν σήμερα νά συνομιλοῦν κρυφά μέ τούς ἀδίστακτους δανειστές μας καί νά παζαρεύουν ἐδάφη ἑλληνικά, πού τά ἔχουν ποτίσει μέ τό αἷμα τους οἱ προηγούμενες γενιές. Κι ὥσπου νά μᾶς πουλήσουν, χαρατσώνουν μέ φόρους ἀβάσταχτους τόν ταλαίπωρο λαό, πετσοκόβουν τούς μισθούς καί ψαλιδίζουν τίς συντάξεις τῶν φτωχῶν, ἐνῶ μέ ἕναν παράδοξο τρόπο κρατοῦν σχεδόν ἀμείωτες τίς δικές τους παχυλές ἀποδοχές.
 Κύριε, σῶσε τήν Ἑλλάδα μας, διότι χάνεται, παραδίδεται στόν ὄλεθρο, βρίσκεται ἤδη στό χεῖλος τοῦ κρημνοῦ. Μόνον ἐσύ μπορεῖς νά τήν σώσεις, ἁπλώνοντας τό παντοδύναμο καί στοργικό σου χέρι. Καί θά τήν σώσεις, ἄν μετανοήσουμε! Δός μας, Κύριε, μετάνοια ἀληθινή, σάν ἐκείνη τῶν Νινευϊτῶν, πού ἀπέτρεψε τήν καταστροφή τους!...
     Θέλουμε, Κύριε, νά σέ ἱκετεύσουμε καί γιά τήν Ἐκκλησία σου. Κύριε, Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε καὶ ἐπίσκεψαι τὴν ἄμπελον ταύτην καὶ κατάρτισαι αὐτήν, ἣν ἐφύτευσεν ἡ δεξιὰ σου! Ἀνόρθωσε, Κύριε, τήν Ἐκκλησία μας. Καθάρισέ την ἀπό ἀκάθαρτα στοιχεῖα καί σκανδαλοποιά πρόσωπα. Ἀπάλλαξέ την ἀπό τό ἄγος πού χρόνια τώρα τήν ταλαιπωρεῖ καί γίνεται αἰτία πολλῶν συμφορῶν. Κράτησε ἑνωμένη τήν ἐκλεκτή Ἱεραρχία μας καί ἐνίσχυσε τό εὐλογημένο ἔργο πού ἐπιτελοῦν τόσες μητροπόλεις καί ἐνορίες στόν κοινωνικό καί φιλανθρωπικό τομέα, τρέφοντας καί συντρέχοντας χιλιάδες ἀνθρώπους. Εὐλόγησε, ὥστε νά διατηρηθεῖ καί νά ἐπεκταθεῖ αὐτό τό ἔργο, ἀλλά καί πνευματικά νά ἀναβαθμισθεῖ. Μέ τό παράδειγμά της ἡ Ἐκκλησία μας νά δίνει τήν ζωντανή μαρτυρία τοῦ «ἀληθῶς ἀνέστη», πού θά βεβαιώνει τόν φοβισμένο λαό ὅτι «Χριστός ἀνέστη» καί θά τοῦ ἐμπνέει ἐλπίδα, αἰσιοδοξία καί παρηγοριά.
 Εὐλόγησε, Κύριε, εὐλόγησε, σέ παρακαλοῦμε, μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὅλες τίς ὀρθόδοξες χριστιανικές ἀδελφότητες, μοναστικές καί ἱεραποστολικές. Ἀσφάλισε τήν ἑνότητά τους ἀπό κάθε ἐσωτερική κρίση καί ἐξωτερική ἐπιβουλή. Βοήθησε ὥστε νά ἐργάζονται μέ ἀφοσίωση καί μέ τήν χάρη σου νά ἐκπληρώνουν τούς μεγάλους σκοπούς τους, ἄσκηση καί προσευχή, ἱεραποστολή καί κατήχηση.
  Ἰδιαίτερα, Κύριε, σέ παρακαλῶ νά εὐλογεῖς τίς ἀδελφότητες στίς ὁποῖες ἡ χάρη σου μέ ἀξιώνει νά διακονῶ ἐδῶ καί μισό αἰώνα, τήν ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗ καί τήν θυγατρική της ἀδελφότητα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ. Μνημόνευσε, Κύριε, καί εὐλόγησε τόν πρόεδρο καί τό Διοικητικό Συμβούλιο τῆς ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ, ὅλους τούς καλούς συνεργάτες, παλιούς καί νεωτέρους, καί ὅλους τούς ἀκροατές πού μαθητεύουν στίς κεντρικές αἴθουσες καί στά παραρτήματα τῆς ἀδελφότητος. Εὐλόγησε τούς νέους μας, τόν σύνδεσμο ΛΥΧΝΟΣ. Κράτησε τά παιδιά σου σταθερά στήν πίστη καί καθαρά στήν ἁγνότητα. Σύ νά ἐμπνέεις, νά κατευθύνεις καί νά ἐπιστατεῖς σέ ὅλες τίς ἐκδηλώσεις τους, στίς συνάξεις τῶν μαθημάτων, στίς κατασκηνώσεις, στίς ἐκδρομές, στίς τελετές τους. Στήριξε καί ἀσφάλισε, Ἐσύ, τήν χριστιανική νεολαία τῆς πατρίδος μας καί ὅπου γῆς.  
  Εὐλόγησε, Κύριε, τό ἔργο τοῦ βιβλιοπωλείου καί τοῦ περιοδικοῦ μας, νά διαδίδεται γραπτός ὁ λόγος σου καί νά διαγγέλλεται τό λυτρωτικό μήνυμα στίς ψυχές πού τό περιμένουν. Εὐλόγησε τήν ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ, τά ἡγετικά στελέχη καί τό πλῆθος τῶν μελῶν της καί μαζί μέ τήν ποσοτική αὔξηση χάριζε, Ἐσύ, καί τήν ποιοτική τελειότητα τῆς χάριτός σου στήν κάθε ψυχή. Ἀσφάλισε στήν χάρη σου τίς ἀφιερωμένες ψυχές πού διακονοῦν σέ διάφορα μέρη τῆς πατρίδος μας καί στήν Κορυτσά. Εὐλόγησε τά Ἐκπαιδευτήρια τῆς ΕΛΠΙΔΑΣ, τόν Παιδικό Σταθμό, τό Νηπιαγωγεῖο, τό Δημοτικό, τό φοιτητικό Οἰκοτροφεῖο.
  Κύριε, εὐλόγησε, σέ παρακαλοῦμε, ὅλους ἐκείνους πού προσεύχονται γιά τήν προκοπή τοῦ ἔργου μας· χάρισε τά πρός σωτηρίαν αἰτήματα σέ ἐκείνους πού ζητοῦν τήν προσευχή μας· ἐλέησε καί φώτισε ἐκείνους πού μᾶς ἐχθρεύονται καί μᾶς πολεμοῦν· ἐλέησε καί ἐμένα τόν ἁμαρτωλό δοῦλο σου, Κύριέ μου!
 Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ ἅγιοι πάντες μετὰ τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν εἰς τὸ σωθῆναι ἡμᾶς. Ἀμήν!

Στέργιος Σάκκος

23 Απρ 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 
 
Τό Σάββατο 28 Ἀπριλίου στόν 
Ἱ. Ναό Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος
τῆς Ὀρθοδόξου Ἀδελφότητος "Χριστιανική Ἐλπίς" στό Φίλυρο Θεσ/νίκης 
μετά τήν θ. Λειτουργία
θά τελεσθεῖ τό τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο
γιά τόν ἀδελφό μας Παυσανία Κουτλεμάνη
ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα.

22 Απρ 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ 
 
Τήν Δευτέρα 23 Ἀπριλίου μετά τήν θ. Λειτουργία
στόν Ἱερό Ναό Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος
τῆς Ὀρθοδόξου Ἀδελφότητος "Χριστιανική Ἐλπίς"
στό Φίλυρο Θεσσαλονίκης,
θά τελεσθεῖ Μνημόσυνο
ὑπέρ τῆς ψυχῆς τοῦ διδασκάλου τῆς Ἀδελφότητός μας Στεργίου Σάκκου
ἐπί τῆ συμπληρώσει ἐννέα ἡμερῶν ἀπό τήν ἐκδημία του πρός Κύριον.

20 Απρ 2012

 Ολα τα μέλη της ομάδος Αγιος Φηλήμων, της Χριστιανικής Ορθόδοξης Αδελφότητας     "Απολύτρωσης" θρηνούν αλλά παράλλληλα και χαίρονται που ο Πανάγαθος Κύριος μας επέλεξε αυτήν την τόσο χαρμόσυνη ημέρα, την ημέρα του Πασχα να πάρει και τον κ. Στέργιο Σάκκο.

Αγαπημένε μας διδάσκαλε, Καλή Ανάσταση, Καλό Παράδεισο! Δεν θα σε ξεχάσουμε ΠΟΤΕ.

15 Απρ 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ



Τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ
ὁ ὁμότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου
καί διδάσκαλος τῆς Ἀδελφότητός μας Στέργιος Σάκκος.
Ἐξόδιος Ἀκολουθία   ετελέσθη
στόν Ἱερό Ναό Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος
τῆς Ὀρθοδόξου Ἀδελφότητος "Χριστιανική Ἐλπίς"
στό Φίλυρο Θεσσαλονίκης,
τήν Δευτέρα τῆς Διακαινησίμου.

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ δεν επαρουσιάσθη ως φάντασμα. Είχε σώμα πραγματικό, το οποίο μπορούσαν όχι μόνο να το δούν αλλά και να το ψηλαφήσουν οι μαθηταί. Ανεστήθη ο Χριστός. Δεν είναι αυτό ψεύδος. Είναι γεγονός, το σπουδαιότερο γεγονός της παγκοσμίου ιστορίας. Και μία ισχυρά απόδειξις της Αναστάσεως είναι, ότι οι μαθηταί, από την ώρα που είδαν τον Χριστό αναστάντα, άλλαξαν ψυχικώς. Έφυγε απ’ αυτούς η λύπη, ήλθε η χαρά· έφυγε η δειλία, ήλθε η παρησία και το θάρρος. Οι λαγοί έγιναν λέοντες. Οι δυστυχείς και απελπισμένοι έγιναν οι περισσότερο ευτυχισμένοι άνθρωποι του κόσμου. «Εχάρησαν ουν οι μαθηταί ιδόντες τον Κύριο» (Ιωάν. 20,20).
Εχάρησαν οι μαθηταί. Και μαζί με τους μαθητάς εχάρη και η υπεραγία Θεοτόκος. Εχάρησαν ακόμη οι άγγελοι εις τον ουρανό. Χαίρει όμως με την ανάσταση του Χριστού και ολόκληρος η φύση, η οποία τώρα την άνοιξη ενδύεται την εορταστική ατολή της δια να εορτάση την Ανάσταση.

(Από το βιβλίο «ΠΑΣΧΑ» του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, σελ. 190)

10 Απρ 2012

Η αγάπη καταργεί τις αποστάσεις



Γέροντας Παΐσιος



Γέροντα, πώς επικοινωνούν πνευματικά από μακριά οι άνθρωποι;

Γράφουν κανένα γράμμα ή με ασύρματο ή με σήματα μορς!...

Δηλαδή, Γέροντα;

Για να υπάρξει πνευματική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, πρέπει να εργάζωνται στην ίδια συχνότητα. Αυτό δεν μπορούν να το πιάσουν οι επιστήμονες . Θυμάσαι εκείνο το περιστατικό που αναφέρω στους «Αγιορείτες Πατέρες»; Μια μέρα ένας μοναχός θα πήγαινε να επισκεφθή έναν Πατέρα στην Καψάλα και σκεφτόταν: «Τί να του πάω για ευλογία;». Οικονόμησε λοιπόν δύο ψάρια και τα καθάριζε, για να του τα πάη.

Εν τω μεταξύ ,ο άλλος είχε λάβει την πληροφορία από τον Θεό για την επίσκεψη του αδελφού και σκεφτόταν: «Τώρα που θα ‘ρθη, τί να τον φιλέψω;». Την ώρα λοιπόν που ο αδελφός καθάριζε ψάρια, ένας κόρακας ήρθε ξαφνικά, του πήρε το ένα ψάρι και το πήγε στον άλλον στην Καψάλα –απόσταση πεντέμισι ώρες.

Το καταλαβαίνετε; Ο ένας σκεφτόταν πώς να αναπαύση τον άλλον και ο κόρακας μετά έκανε τον ενδιάμεσο!
Όταν ο άνθρωπος έχη την Αγάπη, τον Χριστό, και βουβός να είναι ,μπορεί να συνεννοηθή με όλα τα δισεκατομμύρια των λαών και με την κάθε ηλικία των ανθρώπων, που έχει και αυτή την δική της γλώσσα.
Βάλε δυο ανθρώπους που δεν έχουν αγάπη μεταξύ τους να καθήσουν ο ένας δίπλα στον άλλον και να μη μιλούν. Βάλε και δύο άλλους που έχουν αγάπη μεταξύ τους να καθήσουν ο ένας δίπλα στον άλλον και να μη μιλούν και αυτοί. Πώς θα νιώθουν οι μεν και πώς θα νιώθουν οι δε; Και οι πρώτοι δε θα μιλούν και οι δεύτεροι δεν θα μιλούν. Όμως οι δεύτεροι και με την σιωπή θα «μιλούν», γιατί θα υπάρχη επικοινωνία μεταξύ τους. Αντίθετα οι πρώτοι δεν θα μπορούν να επικοινωνήσουν ,γιατί ανάμεσά τους θα υπάρχη μόνωση. Όταν δεν υπάρχη αγάπη ,μπορεί δυο άνθρωποι να βρίσκωνται κοντά, αλλά να είναι μακριά ο ένας από τον άλλον.


Γέροντα, στενοχωριέμαι που ήρθε η ημέρα να φύγετε πάλι από κοντά μας.


Στην πνευματική ζωή δεν υπάρχη «κοντά» και «μακριά». Την αγάπη του Χριστού δεν την χωρίζουν αποστάσεις ,γιατί ο Χριστός με την αγάπη Του καταργεί τις αποστάσεις. Επομένως , είτε κοντά είτε μακριά βρίσκεται κανείς, νιώθει πάντα κοντά , όταν είναι κοντά στον Χριστό και συνδέεται με τον άλλον αδελφικά με αγάπη Χριστού.

Δοξολογώ τον Θεό που η αγάπη μου είναι τέτοιου είδους ,πνευματική, αγγελική, οπότε οι αποστάσεις καταργούνται και η επαφή θα υπάρχη μαζί σας και σ’ αυτήν την ζωή από μακριά και στην άλλη που είναι ακόμη πιο μακριά, γιατί και εκείνη η απόσταση θα είναι πολύ κοντινή, αφού μας ενώνει η Αγάπη, ο Χριστός.

Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

7 Απρ 2012

Ἀπό τό Πάθος τοῦ Χριστοῦ

Γεθσημανή
Μετά τήν λεγόμενη ἀρχιερατική προσευχή ὁ Ἰησοῦς, μᾶς πληροφοροῦν τά Εὐαγγέλια, πέρασε τόν χείμαρρο τῶν κέδρων καί μπῆκε στόν κῆπο πού βρισκόταν ἐκεῖ κοντά. Ὁ χείμαρρος αὐτός τῶν Ἰεροσολύμων ὀνομαζόταν στά ἑβραϊκά Κιδρών ἤ Κίδρων, πού σημαίνει «Ὕδατα», ἤ, ὅπως θά λέγαμε σήμερα, «Ρέμα», «Ρεματιά». Ἔσχιζε τήν πόλη σέ δύο ἄνισα μέρη καί χυνόταν στή Νεκρά Θάλασσα. Τό μέρος ἀκριβῶς ἀπέναντι ἀπό τήν κυρίως πόλη ἦταν ὁ κῆπος Γεθσημανή. Δέν ξέρουμε ἄν ὁ κῆπος ἦταν δημόσιος ἤ ἰδιωτικός, περιφραγμένος ἤ ἄφρακτος, καί ἄν ὁ Ἰησοῦς ἔμπαινε ἐκεῖ μέ τήν ἄδεια τοῦ ἰδιοκτήτου ἤ ὅπως ἔμπαινε ὁ καθένας πού ἤθελε. Ξέρουμε μόνο ὅτι ὁ Ἰησοῦς πήγαινε ἐκεῖ μέ τούς μαθητές του πολλές φορές, γιατί προφανῶς τό μέρος ἦταν ἥσυχο, ἀπόμερο καί κατάλληλο γιά διδασκαλία, προσευχή καί περισυλλογή. Ἔτσι ὁ Ἰούδας ἦταν σέ θέση νά γνωρίζει ὅτι καί ἐκείνη τήν νύκτα ὁ Ἰησοῦς θά πάει μετά ἀπό τό δεῖπνο ἐκεῖ. Μιά λεπτομέρεια πού ἀποδεικνύει μέ τόν τρόπο της τό ἑκούσιον τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου· ὄχι μόνον δέν ἀποφεύγει τόν προδότη, ἀλλά καί σχεδόν τόν διευκολύνει. Ἔτσι, ἐνῶ θά μποροῦσε νά πάει στήν περιοχή πέραν τοῦ Ἰορδάνου, πηγαίνει στόν κῆπο, ὅπου ὁ Ἰούδας ἤξερε ὅτι θά τόν βρεῖ σίγουρα.

Γολγοθά
Τό μέρος ὅπου σταυρώθηκε ὁ Ἰησοῦς κατά τόν Ματθαῖο καί τόν Ἰωάννη ὀνομαζόταν «τόπος Γολγοθά» ἤ «Κρανίου τόπος», κατά τόν Μᾶρκο «Γολγοθά τόπος» ἤ «Κρανίου τόπος», κατά τόν Λουκᾶ ἁπλῶς «Κρανίον». Ἄν ἀφαιρέσουμε τήν προσθήκη τῶν πρώτων «τόπος» πού εἶναι ἑβραϊκός ἰδιωματισμός, μένει τό ὄνομα «Γολγοθά» (ἄκλιτο) ἤ στήν ἑλληνική του μετάφραση «Κρανίον». Πουθενά στήν Καινή Διαθήκη δέν λέγεται ἄν ἦταν ὕψωμα ἤ λόφος, οὔτε ὑπάρχει ἄλλη περιγραφή. Ἀπό τόν Παῦλο πληροφορούμεθα ὅτι τό μέρος βρισκόταν «ἔξω τῆς πύλης», δηλαδή ἔξω ἀπό τά τείχη τῆς Ἰερουσαλήμ καί κοντά σέ μιά πύλη. Ὁ Ματθαῖος καί ὁ Μᾶρκος ἀναφέρουν ὅτι οἱ «παρευρισκόμενοι ἐβλασφήμουν» τόν Ἰησοῦ (Μθ 27,39· Μρ 15,29). Ὁ Ἰωάννης λέει ὅτι πολλοί Ἰουδαῖοι διάβασαν τήν ἐπιγραφή τοῦ σταυροῦ, ἐπειδή «ἐγγύς ἦν τῆς πόλεως ὁ τόπος ὅπου ἐσταυρώθη ὁ Ἰησοῦς». Μόνο ἀπό τό τοπωνύμιο «Κρανίον» μπορεῖ ἴσως κανείς νά συμπεράνει ὅτι ὁ τόπος ἦταν κάπως ὑψηλός, ἄν βέβαια ὀνομάστηκε ἔτσι, ἐπειδή ἔμοιαζε μέ κρανίο καί ὄχι γιά ἄλλη αἰτία (π.χ. τήν εὕρεση ἑνός κρανίου ἤ τήν ὕπαρξη κρανίων, ἀφοῦ ἦταν τόπος ἐκτελέσεων).
Ὅλοι οἱ ὑπαινιγμοί, καθώς καί ἡ συνήθεια τοῦ παραδειγματισμοῦ πού ἐπεδίωκαν οἱ ἀρχαῖοι μέ τίς θανατικές ἐκτελέσεις, μᾶς ὁδηγοῦν νά συμπεράνουμε τά ἑξῆς: Ὁ Ἰησοῦς σταυρώθηκε ἀμέσως ἔξω ἀπό τήν σπουδαιότερη πύλη τῆς Ἰερουσαλήμ, στήν ἄκρη τοῦ κεντρικοῦ δρόμου καί πιθανόν ἡ θέση ὅπου στερεώθηκε ὁ σταυρός του ἦταν ὑψηλή ὡς ἐξέδρα. Πάντως ὄχι λόφος, γιατί οἱ διαβάτες ἀπό τό δρόμο, πού ἀσφαλῶς βρισκόταν ἐντελῶς κάτω ἀπό τήν ἐξέδρα μποροῦσαν νά βρίζουν τόν ἐσταυρωμένο, ὅπως καί νά διαβάζουν τήν ἐπιγραφή τοῦ σταυροῦ. Κατά πᾶσαν πιθανότητα ἡ θέση τοῦ σταυροῦ ἦταν ἕνα ἁπλό ἀνάχωμα στήν ἄκρη τοῦ δρόμου, καί ὁ τόπος Γολγοθά ἤ Κρανίον δέν ἦταν μόνο αὐτή ἡ φυσική ἐξέδρα, ἀλλά καί ἡ ὅλη περιοχή. Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό τό ὅτι ἐκεῖ κοντά ἦταν καί ὁ κῆπος, ὅπου θάφτηκε ὁ Ἰησοῦς· εἶναι γνωστό ὅτι τά νεκροταφεῖα τόσο τά δημόσια ὅσο καί τά ἰδιωτικά (ὅπως τοῦ Ἰωσήφ ἀπό Ἀριμαθαίας) ἦταν ἀμέσως ἔξω ἀπό τά τείχη.

Ὁ Σταυρός
Ὁ σταυρός μποροῦσε νά ’ναι ἕνα ἁπλό δοκάρι μπηγμένο ὄρθιο στή γῆ ἤ ἕνα παρόμοιο δοκάρι πού εἶχε ἕνα ἄλλο καρφωμένο ὁριζόντια, ἤ ἐντελῶς ἐπάνω σέ σχῆμα Τ ἤ λίγο χαμηλότερα σέ σχῆμα †, ὅπως εἰκονίζουμε σήμερα τό σταυρό οἱ χριστιανοί. Ἄν ὁ σταυρός ἦταν ἕνας πάσσαλος, τότε τόν σταυρωμένο ἤ τόν ἔδεναν μέ τά χέρια σέ κλειστή ἀνάταση καί τίς παλάμες σχεδόν στήν κορυφή τοῦ πασσάλου. Στήν περίπτωση αὐτή ὁ σταυρωμένος πέθαινε μέσα σέ λίγα λεπτά κυρίως ἀπό ἀσφυξία. Ἄν ὁ σταυρός ἦταν σέ σχῆμα Τ ἤ †, τότε ἤ τόν κρεμοῦσαν δένοντας τά χέρια σέ ἔκταση πάνω στήν ὁριζόντια δοκό καί τά πόδια στήν κατακόρυφη, ὁπότε πέθαινε μετά ἀπό πολλές μέρες ἀπό τήν πεῖνα, δίψα καί ἡλίαση, ἤ τόν κάρφωναν πάλι, ὁπότε πέθαινε μέσα σέ δυό περίπου ἡμέρες ἀπό αἱμορραγία, τέτανο καί ἀσφυξία. Στήν τελευταία αὐτή περίπτωση, κατά τήν ὁποία σταυρώθηκε καί ὁ Ἰησοῦς, πέθαινε ὡς ἑξῆς: Κάρφωναν τίς παλάμες του στό ὁριζόντιο δοκάρι μέ δυό καρφιά, ἕνα στήν κάθε μιά, καί τά πέλματά του μαζί ἤ χωριστά μ’ ἕνα ἤ δυό καρφιά. Γιά νά ἐφαρμοστοῦν τά πέλματα στό κατακόρυφο δοκάρι καί νά καρφωθοῦν ἔπρεπε τά γόνατα νά εἶναι πολύ λυγισμένα ὥστε ὁ σταυρωμένος νά πατᾶ στήν κατακόρυφη ἐπιφάνεια τοῦ ξύλου. Καθώς δέ τό σῶμα εἶναι βαρύ, ὁ σταυρωμένος κρεμόταν κάπως καί τά χέρια του μαζί μέ τό σῶμα ἔπαιρναν τό σχῆμα Υ. Οἱ πληγές ἀπό τά καρφιά αἱμορραγοῦσαν, ἀλλά δέν ἦταν καί τόσο σπουδαῖες ὥστε νά πεθάνει γρήγορα. Ἔτσι βασανιζόταν περίπου δύο ἡμέρες. Ἐκεῖνο πού κυρίως τόν βασάνιζε ἦταν ἡ ἀσφυξία. Ὅπως κρεμόταν σέ σχῆμα Υ, τό στῆθος του πιεζόταν ἀπό τίς ὠμοπλάτες, ἔτσι ὥστε νά μήν μπορεῖ νά τό φουσκώσει καί νά ἀναπνεύσει χορταστικά. Γι’ αὐτό κατά μικρά διαστήματα θέλοντας νά ἀναπνεύσει βαθιά ἀναγκαζόταν νά πατᾶ ἰσχυρά στά πόδια, ἀντί νά κρέμεται ἀπό τά χέρια, καί νά ἀνασηκώνεται ὄρθιος μέ τεντωμένα τά γόνατα, ὥστε νά φέρει τά χέρια σέ κανονική ἔκταση καί νά ἀναπνεύσει. Ἔτσι, πότε σηκωνόταν στά πόδια καί ἀνέπνεε, πότε ἔπεφτε ἀπό τόν πόνο τῶν πελμάτων καί κρεμόταν ἀπό τά χέρια καί ἀσφυκτιοῦσε λίγο-λίγο. Ἀπό τήν αἱμορραγία, τόν πόνο, ἀπό τό ὅτι δέν μποροῦσε νά ἀναπνεύσει καλά, ἀλλά καί ἀπό ἄλλους λόγους (πεῖνα, ἡλίαση, κτλ.), ἐξαντλεῖτο τόσο, ὥστε δέν εἶχε τή δύναμη νά σηκωθεῖ καί τότε πέθαινε ἀπό ἀσφυξία. Ὅταν ἤθελαν νά πεθάνει ὁ σταυρωμένος γρήγορα, τοῦ ἔσπαζαν τίς κνῆμες. Ἔτσι δέν μποροῦσε νά σηκωθεῖ καί νά ἀναπνεύσει καί πέθαινε ἀμέσως. Γι’ αὐτό ὁ Πιλᾶτος, ὅταν τό ζήτησαν οἱ Ἰουδαῖοι, ἔδωσε ἐντολή νά σπάσουν τά σκέλη τῶν τριῶν σταυρωμένων ὥστε νά τελειώνουν γρήγορα, γιατί τήν ἄλλη μέρα ἦταν Πάσχα καί δέν ἔπρεπε νά ζοῦν οἱ σταυρωμένοι. Ὁ Ἰησοῦς ὅμως ἦταν τόσο ἐξαντλημένος, ὥστε πέθανε πολύ πιό πρίν ἀπό τήν κανονική ὥρα, μέσα σέ 3 περίπου ὧρες (12-3 μ.μ.). Γι’ αὐτό δέν τοῦ ἔσπασαν τά πόδια, ἐνῶ τῶν ληστῶν, πού ἄργησαν νά πεθάνουν, τά ἔσπασαν. Ἐπειδή στήν ἐξιστόρηση τῆς ἀναστάσεως γίνεται λόγος γιά «τύπους τῶν ἥλων» (σημάδια ἀπό τά καρφιά) στά πόδια καί στίς παλάμες, καί ἀκόμη λέγεται στά Εὐαγγέλια ὅτι πέθανε μέσα σέ τρεῖς ὧρες, καί ὅτι πῆγαν νά τοῦ σπάσουν τίς κνῆμες γιά νά πεθάνει ἀπό ἀσφυξία, ἀβίαστα βγαίνει τό συμπέρασμα ὅτι ὁ Ἰησοῦς σταυρώθηκε μέ τό τελευταῖο αὐτό εἶδος τῆς σταυρώσεως σέ σταυρό σχήματος †, ὅπως καί τόν παριστάνουμε. Προεξεῖχε δέ ἡ κορυφή τῆς κατακορύφου δο†κοῦ (ἦταν δηλαδή † καί ὄχι Τ) καί αὐτό φαίνεται ἀπό τήν πινακίδα τοῦ Πιλάτου, ἡ ὁποία καρφώθηκε στό μέρος ὅπου προεξεῖχε. Βλέπουμε δηλαδή ὅτι ἡ ἑρμηνεία τῆς Κ. Διαθήκης συμφωνεῖ ἀπόλυτα μέ τήν ἐξωτερική ἱερά παράδοση.

Στέργιος Ν. Σάκκος

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Ο ΠΕΡΣΗΣ  Ένας πρώην μάγος κείρεται μοναχός και αναδεικνύεται ένθερμος ομολογητής και ένδοξος μάρτυς Χριστού ...